**NSCLC با بازآرایی ALK**
در خط اول درمان، بیماران باید با **الکتینیب، بریگاتینیب یا لورلاتینیب** درمان شوند [I, A؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 4؛ ESCAT: I-A]. این گزینه‌ها نسبت به **کریزوتینیب یا سرتینیب** ترجیح داده می‌شوند [I, B؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 4؛ ESCAT: I-A].
**الکتینیب** برای بیمارانی که در حین درمان با کریزوتینیب دچار پیشرفت بیماری می‌شوند یا نمی‌توانند آن را تحمل کنند، توصیه می‌شود [I, A؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 4؛ ESCAT: I-A].
**بریگاتینیب و سرتینیب** گزینه‌های درمانی اضافی در مقاومت به کریزوتینیب هستند [بریگاتینیب: III, A؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 4؛ ESCAT: I-A؛ سرتینیب: I, A؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 4؛ ESCAT: I-A].
در بیمارانی که پس از استفاده از یک TKI نسل دوم ALK پیشرفت بیماری دارند، مهارکننده ALK نسل جدیدتر **لورلاتینیب** یک گزینه درمانی است [III, A؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 4؛ ESCAT: I-A].
پس از پیشرفت بیماری با لورلاتینیب، شیمی‌درمانی با ترکیب مبتنی بر **پلاتین–پمترکسد** توصیه می‌شود.
در صورت پیشرفت بیماری با لورلاتینیب، ترکیب **آتزولیزومب–بواسیزومب–پاکلیتاکسل–کربوپلاتین** می‌تواند مدنظر قرار گیرد [III, B؛ امتیاز ESMO-MCBS v1.1: 3].