1. زن بودن
این مورد، عامل خطر اصلی ابتلا به سرطان پستان است. البته مردان نیز می‌توانند به این سرطان مبتلا شوند، اما این بیماری در زنان بسیار شایع‌تر از مردان است.
2. افزایش سن
با افزایش سن، خطر ابتلا به سرطان پستان بیشتر میشود. اکثر سرطان‌های پستان، در زنان 55 ساله و بالاتر تشخیص داده میشود.
3. به ارث بردن برخی از جهش‌های ژنی
گفته میشود که حدود 5 تا 10% موارد سرطان پستان، ارثی هستند. به این معنی که فرد، مستقیما به‌دلیل تغییرات ژنی (جهش) که از والدین خود به ارث برده است، به سرطان مبتلا میشود.
4. سابقه‌ی خانوادگی سرطان پستان
اکثر زنانی که به سرطان پستان مبتلا میشوند، سابقه‌ی خانوادگی ابتلا به این بیماری را ندارند، اما زنانی که خویشاوندان خونی آن‌ها مبتلا به سرطان پستان هستند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
داشتن یک خویشاوند درجه یک (مادر، خواهر یا دختر) مبتلا به سرطان پستان، خطر ابتلا به این بیماری را تقریبا دو برابر میکند و داشتن 2 فامیل درجه یک مبتلا، این خطر را حدود 3 برابر افزایش میدهد. زنانی که پدر یا برادر مبتلا به سرطان پستان داشته‌اند نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
5. سابقه‌ی شخصی ابتلا به سرطان پستان
خانم مبتلا به سرطان در یک پستان، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان جدید در پستان دیگر یا در قسمت دیگری از همان پستان است (این موارد با عود یا بازگشت سرطان متفاوت است). اگرچه این خطر به‌طور کلی کم است، اما برای زنان جوان‌تر مبتلا به سرطان پستان، بیشتر است.
6. نژاد و قومیت
به‌طورکلی، زنان سفیدپوست کمی بیشتر از زنان آفریقایی-آمریکایی در معرض ابتلا به سرطان پستان هستند، هرچند که این تفاوت در سال‌های اخیر کاهش یافته است. البته در زنان زیر 40 سال، سرطان پستان در زنان آفریقایی-آمریکایی شایع‌تر است و در این زنان، احتمال مرگ ناشی از این بیماری در هر سنی نیز بیشتر است. زنان آسیایی، اسپانیایی و بومی آمریکا کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان و مرگ ناشی از آن هستند. خطر در گروه‌های مختلف نیز بر اساس نوع سرطان پستان متفاوت است. به‌عنوان‌مثال، زنان آفریقایی-آمریکایی احتمالا کمتر به سرطان سه‌گانه‌ی منفی مبتلا میشوند.
7. قد بلند بودن
بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که زنان قد بلندتر نسبت به زنان کوتاه قد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان هستند. دلایل این امر دقیقا مشخص نیست، اما ممکن است به عواملی مانند تغذیه در اوایل زندگی، و همچنین عوامل هورمونی یا ژنتیکی مرتبط باشد که بر رشد اولیه تاثیر میگذارند.
8. داشتن بافت پستان متراکم
پستان‌ها از بافت چربی، بافت فیبری و بافت غدهای تشکیل شدهاند. هنگامی‌که پستان‌ها دارای بافت غدهای و فیبری بیشتر و بافت چربی کمتری باشند، در ماموگرافی متراکمتر به نظر می‌رسند. زنانی که پستان‌های متراکم دارند، نسبت به زنان با تراکم متوسط، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. متاسفانه بافت متراکم پستان، میتواند مشاهده‌ی سرطان در ماموگرافی را نیز دشوارتر کند. سن، وضعیت یائسگی، استفاده از برخی داروها (از جمله هورمون‌درمانی یائسگی)، بارداری و ژنتیک از جمله عواملی هستند که بر تراکم پستان‌ها تاثیر میگذارند.
9. ابتلا به برخی از بیماری‌های خوش‌خیم پستان
زنانی که به انواع خاصی از بیماری‌های خوش‌خیم (غیرسرطانی) مبتلا میشوند، ممکن است در معرض خطر بیشتر ابتلا به این سرطان قرار داشته باشند. برخی از این بیماری‌ها، بیشتر از سایرین با خطر ابتلا به سرطان پستان مرتبط هستند.
10. شروع زودهنگام قاعدگی
خطر ابتلا به سرطان پستان در زنانی که به دلیل شروع زودهنگام قاعدگی (مخصوصاً قبل از 12 سالگی) تعداد چرخه‌های قاعدگی بیشتری داشته‌اند، کمی بالاتر است. افزایش خطر میتواند به علت قرار گرفتن طولانی‌مدت، در معرض هورمون‌های استروژن و پروژسترون در طول زندگی باشد.
11. یائسگی دیرهنگام
زنانی که به دلیل یائسگی دیرهنگام (معمولا بعد از 55 سالگی) چرخه‌های قاعدگی بیشتری داشته‌اند، کمی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. افزایش خطر میتواند به دلیل قرار گرفتن در معرض هورمون‌های استروژن و پروژسترون به مدت بیشتری در طول زندگی باشد.
12. تابش اشعه به پستان
زنانی که در جوانی برای درمان سرطان دیگری مانند لنفوم هوچکین یا غیرهوچکین، تحت پرتودرمانی قفسه‌ی سینه قرار گرفته‌اند، به میزان قابل‌توجهی در معرض خطر ابتلا به سرطان پستان هستند. البته این افزایش خطر به سن آن‌ها در زمان پرتودرمانی نیز بستگی دارد. زنانی که در دوران نوجوانی یا جوانی یعنی زمانی که پستان‌ها هنوز در حال رشد بوده‌اند، پرتودرمانی داشته‌اند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. از طرفی دیگر به نظر نمی‌رسد پرتودرمانی در زنان مسن‌تر (بعد از سن 40 تا 45 سالگی) خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد.